Nie żyj na tej ziemi jak ktoś obcy,
jak turysta na łonie natury.
Żyj na tym świecie jak w domu Ojca:
ufaj ziarnu, ziemi, morzu, lecz przede wszystkim kochaj człowieka. 
Wczuj się w smutek usychającej gałązki,
gasnącej gwiazdy i konającego zwierzęcia,
lecz przede wszystkim odczuj ból i smutek człowieka,
Raduj się dobrami ziemi, ciesz się cieniem i światłem.
Raduj się każdą porą roku,
lecz przede wszystkim raduj się tym, że jest człowiek!