Każdy szuka miejsca w sercu innego
człowieka.
Choć nie wie, co na niego w tym sercu czeka.
To dziwne, tak bardzo potrzeba nam zrozumienia.
Czasami słów pocieszenia, czasem zwykłego milczenia.
Każdy chciałby znaleźć przystań od życia znoju.
Wśród zmartwień i burz małą, cichą oazę spokoju.
To dziwne ze tak dążymy by znaleźć w życiu nadzieje.
Choć los uparcie gnębi i w twarz głośno się śmieje.
Każdemu potrzeba czasem, by ktoś utulił w rozpaczy.
Kto raz, chociaż przeżył rozpacz wie ile to znaczy.
To dziwne gdy o tym pomyślę, trzeba nam tak niewiele.
Być sobą zawsze dla siebie, dla kogoś być Przyjacielem.